Nic, co dotyczy psychodietetyki, nie jest nam obce.

Historie pacjentów > odchudzanie

Historie pacjentów

Wyszukaj historie naszych pacjentów

Wybierz słowo kluczowe i wyszukaj.

Aktywne filtry

Wyniki filtrowania: 6

Problematyka: odchudzanie

Miałam za sobą różne kuracje odchudzające, ale nigdy wcześniej nie udało mi się utrzymać efektu.

Tak wcześniej ze mną było, że albo stosowałam dietę i chudłam, albo rzucałam ją i tyłam. W Instytucie nauczyłam się, że jest jeszcze coś pomiędzy, wiem, że mogę czasem zrobić przerwę w odchudzaniu i nie tyć, a do tego nie obwiniać się za to. Dziś ważę już 10 kilogramów mniej od pierwszej wizyty w Instytucie.

Każda dieta sprawiała, że moja ochota na jedzenie rosła i w końcu ta chęć wygrywała.

Przez lata objadałem się dokładnie tym, czego unikałem, w końcu zrozumiałem, że rozsądniej jest po prostu nauczyć się jeść to z umiarem (…). Zapamiętam na zawsze zasadę 4S: dieta skuteczna, smaczna, swobodna, sycąca. Jak sobie pomyślę, że przez lata wierzyłem w metody, które prowadziły do tego, że byłem głodny i rzucałem się na jedzenie, to aż jestem na siebie wkurzony (na siebie i na tych, którzy mi takie diety proponowali).

Nie potrafiłam jeść normalnie. Najczęściej na kilka dni diety przypadało kilka dni żarcia.

Zaproponowane mi nowe podejście do jedzenia sprawiło, że zeszło ze mnie ciśnienie, po raz pierwszy legalnie mogłam sięgnąć po krakersa czy czekoladę i o dziwo udało mi się zachowywać umiar, a do tego moja waga zaczęła powoli spadać.

Moje jedzenie to od zawsze był Meksyk. W klasie maturalnej zaliczałam okresy, w których żarłam na potęgę i nie wychodziłam z domu nawet do szkoły.

Dostałam odpowiednie formularze do prowadzenia samokontroli jedzenia, poznałam różne strategie (…). Byłam zdziwiona tym, że jednak potrafię zjeść umiarkowaną ilość słodyczy albo chipsów. Wiem, że musiałam się takiego umiaru nauczyć i za tę lekcję dziękuję.

Moje wieloletnie nawyki przejęły nade mną władzę i nie byłam w stanie wyskoczyć z tej piekielnej machiny(…) Chciałam być szczuplejsza, ale poprostu nie potrafiłam tego zmienić.

Kiedy zaczęłam pracę z psychologiem, wszystko zaczęło się zmieniać. Ta cała przemiana, która na początku polegała na walce, zmieniła się w przyzwyczajenie. I wcale nie chodziłam głodna, wcale nie odmawiałam sobie słodyczy, wcale nie odmawiałam sobie, tak naprawdę, jakiegokolwiek jedzenia. Co się zmieniło? Nie pamiętam, kiedy ostatnio wstałam od stołu przejedzona.

Prawdziwe problemy pojawiły się, kiedy zaczęłam się odchudzać.

„Okazało się, że faktycznie nie muszę głodować, żeby nie tyć. Jak zaczęłam jeść według nowego planu, poczułam się lepiej i jakby ogólnie mniej jadłam. Kiedy już osiągnęłam pierwszy cel – odzyskałam kontrolę nad jedzeniem, stopniowo traciłam kilogramy.”

Pobierz swojego e-booka!

Jaki stopień wtajemniczenia w psychodietetykę udało Ci się osiągnąć?

7 przejawów pozornego kontaktu między pacjentem a specjalistą

5 powodów, dla których dietetycy powinni znać się na psychologii

Trzy sposoby, dzięki którym Twój pacjent nauczy się jeść zdrowo i elastycznie